میوه های استوایی

میوه های استوایی(خاطرت یک جهانگرد)

دلتان آب نشود؟؟؟؟

نه، تصویر زیر میوه نیست. قلم استخوان گاو است که نی را در آن فرو کرده اند تا مغز قلم گاو را نوش جان کنند.

این هم واسه خودش یه روشی هست!

 تصویر زیر را از نمایشگاه غذاهای مالزی سال 2008 تهیه کردم.

جک فروت (Jack Fruit):

این میوه که از میوه های تروپیکال و خیلی فراوان در مالزی است سایزی در اندازه های خربزه مشهدی دارد. این میوه دارای پوست سفت و میوه بسیار شیرین و خوش طعمی است. البته زیاده روی درمصرف این میوه توصیه نمی شود و گفته می شود که هر نوبت مقدار محدودی از این میوه مصرف شود. اگر بخواهم طعم جک فروت را تعریف کنم میتوانم بگویم که این میوه طعم بسیاری از میوه های خوش طعم را که قبلا چشیده ایم همه را با هم یکجا دارد. اگر لحظه ای دقت کنید می بینید که طعم پرتقال دارد،‌اگر بیشتر دقت کنید می بینید که طعم موزی و طعم سیب و طعم آناناس و سایر میوه ها را هم در آن حس می کنید. میوه بسیار خوش طعمی ا ست که معمولا میتوانید بخش میوه درون آن را که در داخل بسته بندیهایی تهیه کرده اند از سوپرمارکتها نیز خریداری کنید.

اینهم میوه خوشمزه درون جک فروت:

میوه ستاره ای شکل (Star Fruit):

از میوه های مخصوص مناطق تروپیکال است. حرف های متناقضی از سودها و ضررهای احتمالی این میوه شنیده ام. با اینحال چند بار این میوه را چشیده ام و طعم خوبی دارد که شاید دردفعات اول خیلی بی مزه به نظر بیاید ولی بعد از مدتی متوجه طعم اختصاصی آن خواهیم شد.

تصویر زیر را از نمایشگاه غذای مالزی در سال 2008 تهیه کردم:

و اینهم روش برش دادن به میوه استارفروت و نوش جان کردن آن:

لانگست (Langsat): 

این میوه از میوه های تقریبا اختصاصی مالزی است که درکشورهای دیگر بندرت دیده می شود. البته من یک بار در یکی ازفروشگاه های میوه ابتدای بلوار سجاد در مشهد این میوه را بصورت اتفاقی یافت کردم و جالب بود که صاحب مغازه میوه فروشی اسم این میوه را که می فروخت نمی دانست.

این میوه دایره ای شکل به قطر متوسط دو تا سه سانتی متر است. پوشش نسبتا خشک آن براحتی قابل پاره شدن است که از درون آن میوه شیرین آن ظاهر می شود. درفروشگاه های مالزی معمولا کمپوت و شربت این میوه نیز یافت می شود.

میوه اژدها یا دراگون فروت (Dragon Fruit):

اگر دو دست خود را مشت کرده و کنار هم قرار دهید، سایز این میوه تقریبا به این اندازه است. میوه ای شیرین است که پوست آن شبیه پوست انارولی ضخیم تر است. میوه داخل آن هم معمولا به دو رنگ بنفش و سفید میتواند باشد. من بنفش رو امتحان کردم. 

تصویر زیر از اینترنت اقتباس شده ا ست:

و تصویر زیر را هم از یک بازار شبانه ( پاسار مالام ) در کوالالامپور تهیه کردم:

و درتصویر زیر هم فروش دراگون فروت در نمایشگاه غذای مالزی، سال 2008:

منگوستین یا منگیز:

این میوه در مالزی به وفور یافت می شود و به اندازه تقریبی یک تخم مرغ است با پوستی بسیار شبیه به پوست انار. میوه داخل آن خوشمزه و با طعم ترش و شیرین است.

رامبوتان (Rambutan):

که این میوه تقریبا اختصاص به مالزی و تایلند و اندونزی دارد و به آن میوه مودار هم گفته می شود. میوه خوشمزه ای است. موها و پوست آن میتواند زرد رنگ و یا قرمز رنگ باشد. من قرمز رنگ ها را امتحان کرده ام و خوشمزه بود.

 تصویر زیر، درخت میوه رامبوتان است که از اینترنت تهیه کردم:

و تصویر زیر هم روش خارج کردن میوه رامبوتان. این تصویر هم از اینترنت اقتباس شده است:

دوریان (Durian):

این میوه را که مردم مالزی عاشق اون هستن ( همونقدر که ما ایرانیا عاشق خربزه مشهدی هستیم ) دراصطلاح پادشاه میوه ها و یا King of Fruits هم نامیده می نامند.

این میوه دارای هم طعم و هم بوی Strong  است و کسی که این میوه را نخورده باشد از بوی گند آن فرار می کند. ممکن است اولین باری که کسی بخواهد قدری از این میوه را بخورد دچار حال تهوع و استفراغ شود. ولی اینطور که من شنیده ام همینها هم بعد از مدتی کم کم به خوردن این میوه عادت کرده و بعد از مدتی هم به آن معتاد می شوند. مثل من که قبلا از دود مشک عنبر خوشم نمیومد ولی الان به دود اون اعتیاد پیدا کرده و روزی سه چهارتا مشک عنبر باید دود کنم.

این میوه اجازه ورود به هواپیما و یا هتل ها را ندارد چون ممکن است بوی Strong و غریب آن مسافران را فراری داده و باعث آزار آنها را فراهم کند.

الان در بعضی از ماه های سال که فصل دوریان است مالزیایی ها برنامه دوریان خوری را تدارک می بینند و به باغهای خارج شهر که محل تولید این میوه هست حمله کرده و دوریان نوش جان می کنند.

این میوه دارای پوست سفت و سنگینی است که در باغهایی که این میوه در آن پرورش داده می شود نیز معمولا تورهایی درزیر شاخه های درختان تعبیه می کنند که سقوط ناگهانی این میوه بر روی سروصورت افراد باعث صدمه به آنها نشود.

 تصویر زیر را از پاسار مالام در سال 2011 تهیه کردم:

و تصویر زیر هم میوه درون دوریان را دربسته بندیهای آماده نشان میدهد که در سال 2011 این تصویر را از یک بازار شبانه تهیه کردم:

گواوا (Guava):

که طعمی بین گلابی و سیب و به دارد. هم بصورت خام و هم بصورت استفاده در پختن غذا مصرف می شود. 

موز:

موز در مالزی عمدتا به سایز کوچکتر از موزهایی که ما درایران داریم پیدا می شود و دارای طعم ترش و شیرین خاصی است که شاید نوبت اول که آن را می چشیم خیلی ازش خوشمان نیاید.  البته موزهای با طعم مشابه موزهایی که درایران با طعم و ظاهر آن آشنا هستیم هم اینجا پیدا می شود.

آناناس:

آناناس در مالزی فراوان و به قیمت بسیار ارزان درمقایسه با آنچه در ایران هست یافت می شود.

نارگیل:

نارگیل هم در مالزی خیلی فراوان و ارزان است. نارگیل به دو شکل دیده می شود. یکی همان نارگیلی است که ما می شناسیم و دارای جدار سفت قهوه ای رنگ و میوه سفت سفید رنگ و مایعی درون آن است. یک نوع نارگیل هم که اینجا بیشتر از نوع اول استفاده می شود نارگیل جوان تری است که میوه لایه درونی آن نازک و نرم بوده که لایه های آن با قاشق برداشته می شود و مایع درون آن را نیز با نی صرف می کنند. من این نارگیل رو امتحان کردم ولی خوشم نیومد.

 تصویر زیر را در سال 2008 و از نمایشگاه غذای مالزی تهیه کرده ام:

لایچی (Lychee):

این میوه هم از میوه های تروپیکال و نیز مورد علاقه چینی ها است که بصورت کمپوت هم در فروشگاه ها قابل تهیه است. شخصا از مزه آن خوشم نیامد.

انبه‌ (Mango):

که به دو رنگ زرد و سبز در بازار و به وفور و به قیمت ارزان یافت می شود. موقع خریداری انبه اون رو بو بکشید که اگر عطر خوشی داشته باشد احتمال اینکه میوه درون آن هم خوش طعم باشید بیشتر است. من از انبه سبزرنگ خوشم نیومد. ولی انبه زردرنگ اونجا واقعا خوش طعمه.

نیشکر (Sugar cane):

که همانطور که درتصویر زیر که از یک بازار شبانه تهیه کردم شربت خالص نیشکر را از چوب نیشکر تهیه می کنند: